تحلیل و بررسی فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA

تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA که آن را تحت عنوان به سوی ستارگان نیز ترجمه کرده اند می تواند دریچه های تازه ای را به شناخت جزئیات و محتوای این فیلم به روی  بیننده بگشاید. مطلب را با این نکته آغاز می کنیم که طبیعتا تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA نیازمند شناخت عوامل مختلفی است که در شکل گیری ایده تا پرورش فیلمنامه نقش اساسی و کلیدی ایفا نموده اند. جیمز گری کارگردان توانای سینما با ساخت فیلم به سوی ستارگان توانسته است به موفقیت های شایان توجهی در مقام یک فیلمساز حرفه ای دست پیدا کند. چینش و انتخاب بازیگران مطرح و سرشناسی از قبیل براد پیت در نقش روی مک براید و تامی لی جونز در نقش کرتز توانسته است موقعیت های بی نظیری را در این فیلم خلق کند که حاصل نواندیشی و تمایل جیمز گری به ایجاد نوعی همزاد پنداری در قالب انتقال پیام از خلال روایات و حوادث حاکم بر شاکله اصلی فیلم می باشد.

نقش فیلمنامه در فیلم به سوی ستارگان یا AD ASTRA

مورد دیگری که باید در تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA به آن اشاره کنیم فیلمنامه ایتن گراس است که در آفرینش این فیلمنامه با وجود جسارت های خاصی که به خرج داده است ولی به دلیل چیرگی فضای روانشناختی و تمهیدات نوشتاری برای ارائه یک فیلمنامه گیرا و مخاطب پسند از یک سو و حساسیت های خاصی که در این زمینه به خرج داده است عملا دیالوگ های منطقی و عمیق در این فیلم رد و بدل نمی شود. در واقع باید در تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA به این واقعیت اذعان کرد که اگر بیننده در تماشای این فیلم ۱۲۰ دقیقه ای انتظار دارد تا با یک فیلم اکشن و سراسر هیجان مواجه شود بهتر است با این ذهنیت به سراغ تماشای فیلم به سوی ستارگان نرود. می توان اینطور استنتاج کرد که پیام فیلم هر چه که باشد می توان مضمون های عمیق را از خلال آن دریافت کرد.

تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA یا استحصال فراموشی

تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA یا عنوان فارسی آن یعنی به سوی ستارگان به نوعی دامن زدن به اشتباهات و به قولی آزمون و خطاهای بشری است. فیلمی که با یک دیالوگ معنادار از روی مک براید پایان می پذیرد که می گوید: من زندگی می کنم و عشق می ورزم. تمام گویی لازم است تا به جدال و کشمکش همیشگی بشر با ناشناخته ها در اعماق این منظومه غریب و نیز منظومه درونی وی نقب بزنیم. داستان از این قرار است که روی مک براید که در زندگی خودش دچار ناملایمات و کمبودهای خاصی است هر چند با وجود عدم تمایل خودش تصمیم می گیرد تا به قصد جستجوی پدر و در پوشش کشف  نپتون وارد کهکشان شود. در این بین تنها چیزی که می تواند او را به حقیقت گردون رهنمون سازد تلاش او برای غلبه بر رازآلودگی و ابهامات فضای اثیری است که حول سیاره ما شکل گرفته است. جستجوی پدر و در واقع واصل شدن به اصل خودش حقیقتی است که پس از انفجار سفینه به کشف آن نائل می شود. وجود ماشین های رباتیک و تلاش برای کشف ناشناخته های مریخ و جنگ و جدال ها در این فیلم لحظات نفس گیری را برای تماشاگر خلق می کند ولی در پایان در می یابد که تمام این تمهیدات به منظور انتقال پیام بی سر و سامانی و آشفتگی هایی است که جادوی تکنولوژی بر زندگی آدمیان تحمیل کرده است.

تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA و طرح یک پرسش

سوال اساسی در تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA  این است که روی مک براید واقعا به کشف سیاره ای یا یک پروژه در فضا برآمده است یا به واقع قصد دارد تا به شناخت خودش دست پیدا کند؟. این فضای لایتناهی و معلق ماندن وی در آن تمثیل یگانه ای از سرگردانی و رنج و فراموشی را به مخاطب آگاه انتقال می دهد. در واقع یکی از مزیت هایی که لازم است تا در تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA  به آن پرداخته شود پرهیز از پرورش ابهام در فیلم است. تکنولوژی به پایان می رسد و دغدغه های آدمی تمام می شود. همان چیزی که روی مک براید در پایان فیلم به مثابه یک بیانیه یا نظرگاه کلی به ان اشاره می کند و با قاطعیت اعلام می کند که او از این پس زندگی خواهد کرد و عشق خواهد ورزید؛ حقیقتی غیر قابل انکار و ماندگار. هر چند فیلم به مدد ارائه تکنیک های بصری و نور پردازی متبحرانه آن توانسته است تصویر زیبا و ماندگاری را در ذهن مخاطب ثبت کند ولی در واقع مزیت اصلی آن خالی بودن از پیچیدگیهای غامض است. هر چند باید این نقیضه را قبول کنیم که عمق بخشیدن به مضامین در این فیلم نتوانسته است چندان درخشان و موفقیت آمیز جلوه کند و اگر بازی حیرت آور براد پیت نبود شاید دیگر از  مضمون ناقص آن چیز چندانی بر جا نمی ماند. این همان ابهامی است که به ابهام و سرگشتگی نمی انجامد. همان نقیضه ای که تکنولوژی را در مقام شر در یک سوی میدان و بشریت را در مقام خیر در سوی دیگر میدان جنگ قرار می دهد.

تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA و یک یادآوری

نکته دیگری که در تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA  به آن دست پیدا می کنیم پرورش حقیقت به جای ابهام است. در واقع تحلیل فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA  را می توان با این یادآوری به پایان برسانیم که سخن از همان ابهامی است که نطق های فلسفی وار را در ذهن تداعی می کند و اینک به کمک بازی های درخشان و دیالوگ های نه چندان سنگین  فارغ از جلوه های بصری و صوتی فوق العاده ای که در این فیلم به کار گرفته شده است و از تصویربردار حرفه ای و مطرحی چون هویتما در ارائه این اثر ماندگار به نحو مطلوبی بهره گرفته شده است با این وجود این فیلم همچنان در رده فیلم هایی چون ۲۰۰۱ یک ادیسه فضایی و زیر رده های دیگر قرار می گیرد. به عبارت دیگر مضمون سرگردانی بشر چندان پر رنگ و برجسته نمایان شده است که ترفندهای دیگری از قبیل درونمایه ها و تم های غالب که بر جستجوهای ادیسه وار و سرگردانی روی مک براید در فضای لایتناهی تکیه دارد چندان نتوانسته است محوریت تنهایی بشری را تحت الشعاع خود قرار و چنین پیامی را به بیننده انتقال دهد. تک گویی های براد پیت در این فیلم هر چند در قالب پردازش شخصیت قهرمان فیلم موفق بوده است ولی خالی از هر نوع عمق و ثقل کافی برای جذب مخاطب به شمار می روند. واقعا اگر حرکت و بازی نور و جلوه های بصری درخشان نبود شاید از فیلم چیز چندان قابل توجهی باقی نمی ماند.

دانلود سریال نهنگ آبی

دانلود فیلم هیولا های کوچک Little Monsters 2019 دوبله فارسی

معرفی و نقد فیلم آمیلی ( Amelie )

نقد فیلم Ready Player One

تحلیل و بررسی فیلم علمی و تخیلی AD ASTRA

نقد فیلم مرد ایرلندی The Irishman